CZYM JEST UPADŁOŚĆ KONSUMENCKA !
I. Bardzo dawno temu ( zarys historyczny).
Dowiedziałeś się niedawno o możliwości ogłoszenia tzw. upadłości konsumenckiej. Wzbudziło to twoje zainteresowanie i zdziwnienie. Miej świadomość, ze nie jest to nic nowego – albowiem takie postępowanie znane jest od zarania ludzkiej historii. Większość z nas słyszała o kodeksie Hammurabiego, który aktualnie złożony jest w paryskim Luwrze. Faktycznie jest to pewien zbiór reguł – zasad –regulujących najważniejsze relacje w ówczesnym społeczeństwie. Otóż, fakt powszechnego darowania długów miał miejsce w roku 1792 p.n.e. Wspomniany Kodeks powstał najprawdopodobniej w 1762 p.n.e. A w jego zakończeniu czytamy: „ Niech możni nie uciskają słabych. Prawo musi chronić wdowy i sieroty (….), tak aby uciskani mieli sprawiedliwość „. Innym przykładem stosowanej od wieków praktyki oddłużania jest tzw. kamień Rosetty, który znajduje się obecnie w zbiorach Muzeum Brytyjskiego w Londynie. Zapis widniejący na kamiennej płycie podaje informacje, ze w 196 p.n.e. faraon Ptolemeusz zniósł wszelkie długi w Egipcie i poza nim. Zatem jak widać możliwość umorzenia długów nie jest niczym nowym, a już na pewno nie jest niczym wstydliwym.
II. Upadłość konsumencka w polskim systemie prawa ?
Czym jest upadłość konsumencka?
Postępowanie upadłościowe wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej zostało w szczególności określone w art. 491(1)-(23) ustawy – Prawo upadłościowe z dnia 28 lutego 2003 r t.j. z 05 lutego 2015 r. (Dz. U. z 2015 r. poz. 233 ze zm.). Ogólnie mówiąc, upadłość konsumencka jest postępowaniem sądowym przewidzianym dla osób fizycznych( konsumentów), nieprowadzących działalności gospodarczej, którzy stali się niewypłacalni. Poprzez stan niewypłacalności należy rozumieć stan, w którym dłużnik nie jest w stanie wykonywać swoich wymagalnych zobowiązań pieniężnych.
Jakie są funkcje upadłości konsumenckiej?
Upadłość konsumencka ma dwie zasadnicze funkcje:
-
oddłużenie niewypłacalnego konsumenta – czyli kwestia, która dla samego dłużnika jest najważniejsza. Umorzenie dotyczy całości lub części długów konsumenta, których konsument nie jest, ani nie będzie w stanie zapłacić. Należy jednak zaznaczyć, że dotyczy to tylko i wyłącznie długów, które powstały przed dniem ogłoszenia upadłości,
-
windykację należności od niewypłacalnego konsumenta na rzecz jego wierzycieli. Celem postępowania jest, aby zamiast indywidualnych postępowań sądowych doprowadzić do łącznego i równego zaspokojenia roszczeń poszczególnych wierzycieli. Konsument musi pamiętać, że w postępowaniu upadłościowym dochodzi do likwidacji całego albo części majątku konsumenta. Tak uzyskane środki przekazuje się na zaspokojenie roszczeń wierzycieli, którzy w określonym czasie zgłosi swoją wierzytelność.
Dlaczego nowa upadłość jest lepsza niż poprzednie regulacje?
Przede wszystkim dlatego, że jej celem nie jest tylko to, aby doprowadzić do spłacenia długów, ale też to, aby dłużnik mógł wyplątać się z pętli zadłużenia. Co prawda wymaga to od konsumenta dużych poświęceń – należy liczyć się ze stratą dotychczasowego majątku oraz skrupulatnym wykonywaniem poleceń sądu- aczkolwiek przejście procedury upadłości pozwoli konsumentowi rozpocząć życie „od nowa”. W dniu ogłoszenia przez sąd upadłości konsumenckiej dłużnika, wierzyciel zaprzestaje naliczać odsetki a komornik zawiesza postępowanie egzekucyjne. Na dłużniku pozostaje obowiązek rzetelnego realizowania planu spłaty. Upadłość konsumencka jest zatem bardzo korzystna dla samego dłużnika.
Kto może złożyć wniosek?
Od 1 stycznia 2016 roku postępowanie upadłościowe wszczynane jest na wniosek konsumenta jak i wierzyciela. Wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenckiej może złożyć osoba fizyczna, która nie prowadzi działalności gospodarczej lub przestała być wspólnikiem osobowej spółki handlowej, przy czym nie ma już obowiązku oczekiwania upływu 1 roku od wykreślenia z rejestru KRS lub zaprzestania działalności gospodarczej.
Jakie są kompetencje Sądu?
Kompetencje sądów są bardzo szerokie. Sąd decyduje czy i które długi można umorzyć, ustala plan spłaty pozostałych, a nawet może zdecydować o sprzedaży domu czy mieszkania.
Plan spłat określa dokładny harmonogram spłat wierzycieli. Przykładowo plan spłat może wyglądać tak, że przez pewien okres czasu konsument będzie zobowiązany oddawać np. połowę swojego wynagrodzenia z jednoczesnym zakazem zaciągania kolejnych długów. Jeśli konsument będzie wywiązywać się z nałożonych obowiązków, to pozostała część zadłużenia będzie umorzona.
Kiedy sąd może oddalić wniosek o ogłoszenie upadłości?
Sąd oddali wniosek o ogłoszenie upadłości konsumenta jeżeli:
-
konsument doprowadził do swojej niewypłacalności albo istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub w skutek rażącego niedbalstwa;
-
w stosunku do konsumenta prowadzono już konsumenckie postępowanie upadłościowe, ale zostało ono umorzone z innych przyczyn niż na wniosek konsumenta;
-
w stosunku do konsumenta we wcześniejszym konsumenckim postępowaniu upadłościowym uchylono plan spłaty (konsument nie wykonywał planu spłaty, nie składał sprawozdań, zatajał źródła przychodu);
-
konsument miał obowiązek złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości jako przedsiębiorca, a tego nie zrobił;
-
konsument podał we wniosku nieprawdziwe lub niezupełne dane;
-
w okresie 10 lat przed dniem złożenia wniosku, względem konsumenta toczyło się już konsumenckie postępowanie upadłościowe, które zakończyło się całościowym lub częściowym oddłużeniem;
-
czynność prawna konsumenta została prawomocnie uznana za dokonaną z pokrzywdzeniem wierzycieli.
Konsekwencje ogłoszenia upadłości:
Wraz z ogłoszeniem upadłości cały majątek konsumenta staje się „masą upadłości”, zarządzaną przez wyznaczonego przez sąd syndyka – oznacza to, że konsument nie może swobodnie rozporządzać swoim majątkiem.
Do obowiązków upadłego należy miedzy innymi wskazanie i wydanie syndykowi całego swojego majątku, a także dokumentacji dotyczącej majątku i rozliczeń. W przypadku niedochowania nałożonych obowiązków postępowanie upadłościowe może zostać umorzone, co uniemożliwi konsumentowi, zgodnie z aktualnymi przepisami, skorzystanie z dobrodziejstwa postępowania jakie daje upadłość konsumencka w przeciągu następnych dziesięciu lat.
Konsument musi również pamiętać, że w skład masy upadłości wchodzi także wynagrodzenie za pracę upadłego.
Po ogłoszeniu upadłości syndyk sporządza inwentaryzację majątku masy upadłości, a następnie przystępuje do sprzedaży majątku upadłego konsumenta – nie dotyczy to jednak przedmiotów pierwszej potrzeby, niezbędnych do codziennej egzystencji.
Dalej należy również wskazać, że wraz z ogłoszeniem upadłości wymagalne staną się wszelkie zobowiązania konsumenta – przykładowo kredyt wzięty przez dłużnika na raty będzie natychmiastowo płatny w pełnej wysokości. Co więcej, wraz z ogłoszeniem upadłości konsument będzie mógł zawierać tylko drobne umowy życia codziennego (jak np. zakupy żywności), które pokrywane będą przez upadłego z tych funduszy, jakie nie podlegały zajęciu przez syndyka.
Kto może skorzystać z upadłości konsumenckiej ( wyliczenie przykładowe):
- jesteś byłym przedsiębiorcą;
- wynajmujesz lokal w galerii handlowej;
- masz kredyt we frankach;
- twój mąż albo żona jest dłużnikiem;
- jesteś członkiem zarządu Spółki z o.o.
- jesteś poręczycielem;
- jesteś rolnikiem;
- utraciłeś dochody lub jego wysokość radykalnie spadła.
W zależności jakiej pomocy potrzebujesz przygotowaliśmy dla Ciebie 4 modele współpracy. Wybierz jedno z rozwiązań i dowiedz się na czym polega Nasze wsparcie:
MODEL I WINIKAJĄCY Z NIEGO ZAKRES DZIAŁANIA
I. Opinia
W treści opinii omówiona zostanie sytuacja faktyczna dłużnika pod kątem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej. Analiza dotyczyć będzie konkretnego przypadku w jakiej znalazł sie dłuznik( upadły). Opinia opracowana zostanie na podstawie dokumentów, danych i innych wiadomości uzyskanych od klienta (dłuznika). Może miec formę papierowa albo elektroniczną. Usługa obejmuje:
- dokładna analize sytuacji klienta (dłuznika);
- praktyczna wskazówki co do stanu faktycznego klienta;
- omówienie dokumentów uzyskanych od klienta ze wskazaniem ewentualnych zagrożeń;
- opracowanie kompletnego wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej wraz z załącznikami;
- wskazaniu w tresci opinii prawnej dalszych kroków prawnych w toku postepowania sądowego;
III. Zastępostwo procesowe ( Adwokata albo Radcy Prawnego )
Usługa obejmie opiacowanie opinii prawnej, następnie kompletnego wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej oraz działania w toku całego postępowania profesjonalnego pełnomocnika w postaci adwokata albo radcy prawnego. Nasz klient nie uczestniczy bezpośrednio w toku postępowania. Jego udział ogranicza się do jednego posiedzenia sądu. Pełnomocnik reprezentuje dłuznika ( klienta) od chwili złożenia wniosku do momentu zakonczenia postepowania przed sądem. Model zastępstwa procesowego obejmuje:
- opracowanie opinii prawnej;
- sporządzenie kompletnego wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej;
- reprezentacje klienta ( dłużnika) przez profesjonalnego pełnomocnika ( adwokat albo radca prawny), który podejmuje wszelkie czynności i działania od chwili wszczęcia postepowania do jego prawomocnego zakonczenia;
- udział klienta ( dłuznika) jest ograniczony do jednego posiedzenia sądu.
IV. Upadłość konsumencka od A do Z
Pełnomocnik ( adwokat albo Radca Prawny) wykonuje czynności z modelu I,II i III.
Zapowiadane od prawie dwóch lat zmiany procedur w zakresie ogłaszania upadłości konsumenckiej wejdą w życie prawdopodobnie w pierwszym kwartale 2020 r. Czy zaproponowane zapisy poprawią sytuację osób, dla których upadłość może być ostatnia deską ratunku ? „Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo upadłościowe oraz niektórych innych ustaw” wprowadza istotny zmiany w zakresie metodyki postępowań sądowych przy upadłości konsumenckiej. Na czym mają polegać owe zmiany?
Każdy będzie mógł ubiegac się o ogłoszenie upadłości !
Wielokrotnie w mediach pisano o najbardziej spektakularnej zmianie, jaka ma obowiązywać w nowej formie upadłości konsumenckiej: po nowelizacji ustawy „upaść” będzie mógł każdy. Potwierdza to proponowany zapis w projekcie ustawy (wersja z dnia 8 kwietnia 2019 r.), który cytuję: „uchyla się art. 4914”.
Oto najważniejszy fragment art. 491⁴, wedle obecnie obowiązującej ustawy: „1. Sąd oddala wniosek o ogłoszenie upadłości, jeżeli dłużnik doprowadził do swojej niewypłacalności lub istotnie zwiększył jej stopień umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa”.
Jak oceniać tak daleko idącą liberalizację zasad uzyskania statusu upadłego dłużnika? Z jednej strony na pewno jest to ruch słuszny. Doświadczenia z ostatnich kilku lat, tj. od początku 2015 r., kiedy nastąpiła rewolucyjna zmiana w zakresie możliwości ogłoszenia upadłości konsumenckiej, jasno pokazały, jak nieostrym pojęciem jest tzw. rażące niedbalstwo. Mamy więc sądy np. w Katowicach, Gdańsku czy w Świdniku, które nader często dopatrują się w działaniach wnioskujących o upadłość właśnie rażącego niedbalstwa lub zbytniej lekkomyślności przy zaciąganiu zobowiązań. Ma to miejsce niemal zawsze, gdy dana osoba staje się ofiarą pętli kredytowej i zaciąga kolejne pożyczki, aby spłacić raty tych wcześniej uzyskanych. To dość częsty przypadek w obecnej rzeczywistości. W wielu sądach, m.in. w wymienionych powyżej, taka osoba nie miała najmniejszych szans na oddłużenie, a będzie to możliwe po zmianie ustawy. Z drugiej strony mamy sąd warszawski, który uznał zasadność przyznania statusu upadłego konsumenta m.in. byłemu liderowi zespołu Ich Troje Michałowi Wiśniewskiemu, który sprzeniewierzył swój majątek wart 35 mln zł, kupując samoloty, apartamenty w Tajlandii i rozdając kolegom samochody warte ok. 1 mln zł – o czym potem pan Wiśniewski ochoczo opowiadał w wywiadach dla prasy.
Wykreślenie artykułu 491⁴ wygląda więc z pozoru jako zmiana bardzo korzystna. Skończy się bowiem opisana powyżej dowolność sądów w ocenie ewentualnej winy dłużnika. Po zmianie ustawy także osoby, które w całkiem nieodpowiedzialny sposób zaciągały zobowiązania, będą mogły skutecznie ubiegać się o ogłoszenie ich upadłości konsumenckiej. Ale każdy kij ma dwa końce…
W tym miejscu oddajmy warto zacytować specjalistę od postępowań upadłościowych. Oto,: „Całkowite pozbycie się negatywnych przesłanek ogłoszenia upadłości jest zbyt daleko idącym krokiem ustawodawcy: nie tylko ze względu na całkowity paraliż sądów upadłościowych wnioskami kierowanymi po wejściu w życie nowelizacji, lecz także powyższe premiuje wszystkich dłużników niezależnie od wątpliwości co do czynności zdziałanych przed ogłoszeniem upadłości (wyzbycie się majątku, popełnione przestępstwa itp.)”.
Jeśli ustawa będzie zakładać, że może „upaść” nawet przestępca wyłudzający kredyty albo osoba zadłużająca się w złej wierze, tj. bez woli spłaty swoich zobowiązań, to „nowa upadłość” musi takie sytuacje przewidywać. I tak jest faktycznie. Okazuje się bowiem, że ustawodawca nie zawsze jest tak liberalny wobec niesolidnych dłużników. Sposób, w jaki projekt ustawy przewiduje zabezpieczenie się przed tego typu działaniami, budzi najwięcej moich obaw, czy warto będzie wchodzić w procedurę upadłościową po planowanych zmianach.
Upadłość – tak, umorzenie długów – nie
Największa wada projektu ustawy z dnia 8 kwietnia 2019 r. dotyczy w szczególności upadłości konsumenckiej byłych przedsiębiorców: brak przejrzystości, jak i kiedy zakończy się postępowanie upadłościowe, oraz czy w konsekwencji nastąpi umorzenie długów. Takowe nie nastąpi, jeśli sąd uzna, że (cytuję fragment projektu ustawy) „dłużnik doprowadził do swojej niewypłacalności w sposób celowy, w szczególności przez trwonienie części składowych majątku oraz celowe nieregulowanie wymagalnych wierzytelności”.
Co więc się okazuje? Projektodawca przepisów uznał, co prawda, że „rażące niedbalstwo” nie jest przesłanką do oddalenia wniosku o upadłość, ale z drugiej strony wprowadza kolejne, bardzo ocenne zapisy do treści ustawy, jakimi są: „trwonienie części składowych majątku” oraz „celowe nieregulowanie wymagalnych wierzytelności”.
Jeśli upadłemu skutecznie sąd zarzuci jedno z powyższych działań, postępowanie takiej osoby nie zakończy się umorzeniem długów! Czyli dłużnik taki uzyskuje status upadłego, syndyk wyprzedaje jego majątek, a na koniec sąd ogłasza odmowę umorzenia reszty długów. Krótko mówiąc, taki upadły robi „doskonały” biznes: pozbywa się majątku, ale w zamian pozostaje z długami. A przecież raczej na pewno chciałoby się na odwrót…
W niewoli – maxymalnie 10 lat
Ale to niejedyna konsekwencja niby-zbytniej liberalizacji ustawy. Jeśli danej osobie, już po ogłoszeniu upadłości konsumenckiej, będzie można zarzucić wspomniane bardzo ocenne, rażące niedbalstwo, w sposób znaczący wydłuży się czas postępowania upadłościowego. W takich przypadkach sąd może wydłużyć okres planu spłaty wierzycieli aż do siedmiu lat. Jeśli dodamy do tego dość długi okres pracy syndyka nad daną sprawą, m.in. przy sprzedaży trudnego do zbycia majątku upadłego (obecnie trwa to czasem dłużej niż trzy lata), taki upadły będzie usidlony w szponach procedur upadłościowych nawet ponad 10 lat!
Powyższe także bardzo mocno uderza w liczną grupę upadłych – byłych przedsiębiorców, którzy zazwyczaj w proces upadłości wchodzą z majątkiem. Czyli ich postępowanie będzie trwało znacznie dłużej niż np. upadłego, który nic nie posiada oprócz długów… Na dodatek były przedsiębiorca dopiero po ogłoszeniu jego upadłości pozna swój przyszły los, czyli jak długo będzie niewolnikiem postępowania upadłościowego i czy doczeka się umorzenia części długów. W przedstawionym projekcie w sposób oczywisty zignorowano bardzo ważny element postępowania upadłościowego – że powinno ono być przewidywalne dla dłużników. Każda osoba wnioskująca o upadłość konsumencką powinna mieć orientację, jak ten proces będzie przebiegał, czy zakończy się oddłużeniem i w jakim czasie to nastąpi. Tylko w takiej sytuacji można mówić o planowaniu swojej przyszłości.
Nie wszystkie zapisy projektu ustawy o „nowej upadłości” w treści opracowania opisuję tak szczegółowo. W poniższym podsumowaniu przedstawiam także inne wady tej ustawy, ale w sposób hasłowy: chodzi m.in. o możliwość wejścia upadłego w układ z wierzycielami (bardzo ważny i mocno niedopracowany wątek w projekcie ustawy) czy też warunkowe umorzenie zobowiązań upadłego na okres pięciu lat. Poniżej „lista grzechów głównych” omawianej ustawy.
Niedoskonałości projektu ustawy: podsumowanie
Po pierwsze, w projekcie ustawy z dnia 8 kwietnia 2019 r. nie uwzględniono: • zdecydowanych różnic w podejściu sądów do oceny rażącego niedbalstwa wnioskodawcy (jak temu przeciwdziałać?);
• występowania ryzyka biznesowego czy też możliwości popełnienia błędu przez przedsiębiorcę, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, za które nie powinien on ponosić podwójnej kary (np. brak możliwości umorzenia długów);
• brak uwzględnienia winy wierzycieli w przypadku nadmiernego zadłużenia wnioskodawcy, tj. w znaczącej części przypadków można mówić o rażącym niedbalstwie pożyczkodawców (np. przy tzw. pętli kredytowej), za co skutki ponosi obecnie wyłącznie druga strona – osoba wnioskująca o upadłość konsumencką.
Po drugie, projekt ustawy „psuje” wiele korzystnych rozwiązań, które dotyczą warunków upadłości konsumenckiej i są obecnie stosowane:
• największa wada projektu ustawy, w szczególności wobec byłych przedsiębiorców: brak przejrzystości, jak i kiedy zakończy się postępowanie upadłościowe oraz czy w konsekwencji nastąpi umorzenie długów;
• eliminacja upadłego z grona „wolnych ludzi” – w zdecydowanej większości przypadków przy upadłych przedsiębiorcach – na okres od 8 do 10 lat. Niemal w każdym przypadku można się spodziewać, że wierzyciele upadłego będą się domagać od syndyka uznania winy upadłego jako efekt lekkomyślności lub rażącego niedbalstwa, co skutkować będzie siedmioletnim okresem planu spłaty wierzycieli;
• wejście w układ: temat niedopracowany, wymaga znaczącego rozszerzenia, w tym opisu sytuacji, kiedy wierzyciel, będący podmiotem dominującym (np. bank, leasingodawca), będzie MUSIAŁ przystąpić do mediacji w zakresie ewentualnej restrukturyzacji zadłużenia. Wedle projektu ustawy z dnia 8 kwietnia 2019 r. może do układu nie przystąpić, nie zważając ani na zasady współżycia społecznego, ani na interesy innych wierzycieli; może nawet odmówić wejścia w układ – ze szkodą dla siebie, zasłaniając się znaną wymówką: „bo takie mamy procedury”;
• wprowadzenie do projektu ustawy kolejnych elementów, podlegających indywidualnej ocenie (a więc uzależnionych od subiektywnej decyzji sądu i sędziego), w tym – poza rażącym niedbalstwem –?wspominane: doprowadzenie do swojej niewypłacalności w sposób celowy; w szczególności przez: trwonienie części składowych majątku oraz celowe nieregulowanie wymagalnych wierzytelności;
• warunkowe umorzenie zobowiązań na okres pięciu lat: nie do przyjęcia w formie opisanej w projekcie ustawy, bo to zachęta do działania upadłego w szarej strefie.
WNIOSKI - PRZEMYŚLENIA - KONKLUZJE:
Opisane minusy projektu ustawy, które stwarzają bardzo wiele obaw, m.in. dla upadłych przedsiębiorców, zniewalając ich na okres nawet do 10 lat, uczynią ubieganie się o upadłość konsumencką bardzo ryzykownym rozwiązaniem. Jeśli pozbawimy byłych przedsiębiorców na okres nawet do 10 lat wolności obywatelskiej i gospodarczej, robiąc z nich na tak długo niewolników postępowania upadłościowego, to z całą pewnością osoby takie nie będą szukać pomocy poprzez upadłość konsumencką.
W szczególności będzie to dotyczyć tych przedsiębiorców, którzy będą się czuli na siłach zacząć „Nowe, II Życie” na normalnym lub na wysokim poziomie. Takie osoby, skoro upadłość konsumencka będzie dla nich absolutnie nie do przyjęcia – co nastąpi po wprowadzeniu ustawy zgodnej z treścią projektu ustawy –-trafią do szarej strefy lub zasilą grono emigrantów, nie mogąc w sposób akceptowalny pozbyć się długów ani ciągnących się za nimi egzekucji komorniczych. Zdaniem autora tego opracowania najbardziej pokrzywdzeni będą właśnie mali i średni przedsiębiorcy, w szczególności ci, którzy zanotowali wpadkę biznesową – często nie z własnej winy – ale są w stanie generować w przyszłości znaczące dochody i odprowadzać do Skarbu Państwa wysokie opłaty (na ZUS czy Urząd Skarbowy).
Dlatego należy uznać, że projekt ustawy w obecnej formie, mimo kilku bardzo korzystnych rozwiązań dla przyszłych upadłych, spowoduje także znaczące pogorszenie się warunków uzyskania upadłości dla bardzo licznej i niezwykle ważnej dla gospodarki kraju grupy, jaką są przedstawiciele małych i średnich firm.
UWAGA !
Dnia 23 września 2019 roku w Dzienniku Ustaw RP ( Poz. 1802 ) opublikowana została ustawa z dnia 30 sierpnia 2019 roku O zmianie ustawy – Prawo Upadłościowe oraz innych ustaw, które nowelizują m.in. przepisy dotyczące upadłości konsumenckiej.
Na „nową – znowelizowaną” Upadłość Konsumencką „ 2020 będzie trzeba jednak trochę poczekać.
Zgodnie z treścią art. 10 przywołanej ustawy – nowe przepisy zaczną obowiązywać po upływie ( 6 ) sześciu miesięcy licząc od daty ich ogłoszenia. A to oznacza, że „ Upadłość Konsumencka 2020 „ wejdzie w życie 24 MARCA 2020 ROKU.
Trzeba przy tym zaznaczyć, ze o tym czy dana sprawa będzie rozpoznawana i prowadzona według znowelizowanych przepisów, czy tez na dotychczasowych regułach decydować będzie – DATA – złożenia wniosku o upadłość konsumencką ( data " wpływu" wniosku do Sądu.)
Data formalnego ogłoszenia upadłości ( czas od złożenia w sądzie do pierwszego posiedzenia sądu ) nie ma znaczenia. Albowiem zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 przywołanej nowelizacji: „ w sprawach , w których przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wpłynął wniosek o ogłoszenie upadłości – stosuje się przepisy dotychczasowe.
KANCELARIA PRAWA UPADŁOŚCIOWEGO KPU.